Mehmet Toprak Oldu
Yokluktu, yoksulluktu Anadolu
Bozkırın orta yerinde bir çocuk doğdu
Adı Mehmet oldu
O şehit oğluydu. Daha doğmadan yetim oldu.
Anası kaptı Mehmet’i koştu, tarlada ırgat oldu
Eski bir yorgana sardı Mehmet’i, toprağa koydu
Gün oldu meme emdi; karnı doydu, gözü doydu,
Gün oldu; aç kaldı susuz kaldı
Gün oldu; toprak onun yatağı oldu
Mehmet toprağın üstünde kırk günlük bebek oldu
Yağmur yıkadı yüzünü, ayaz kuruttu ellerini
Güneş kararttı tenini
Mehmet’in aklı erer oldu. Babasını sordu.
Dedi anası;Şehit oldu.Gövdesini toprak yaptı
vatana kattı
Senin baban toprak oldu. Mehmet’in aklı ermedi
Babası nasıl toprak olurdu ?
Gün geldi! Düşman Çanakakle’ye geldi
Toprak! Dedi.
Mehmet’in yaşı on yedi
Toprak benim babam dedi. Vermem dedi
Mehmet, Mehmetçik oldu
Anası, O’nu son kez doyurdu
Koştu Çanakkale’ye, Mustafa Kemal’in askeri oldu
Gün oldu; karnı doydu, gözü doydu
Gün oldu; aç kaldı, susuz kaldı
Gün oldu; toprak onun yatağı oldu
Mehmet toprağın üstünde kırk günlük asker oldu
Yağmur yıkadı yüzünü, ayaz kuruttu ellerini
Güneş kararttı tenini
Mehmet’in aklı erdi
Hatırladı! Babasının gövdesini toprak yaptığını
Anladı! Babası nasıl toprak oldu
Mehmet, Mehmetçik oldu. Çelik oldu. Duvar oldu
Çanakkale geçilmez oldu
Ateş kustu düşman, mermi kustu, bomba kustu
Durdu Mehmet! Çöktü dizlerinin üstüne
Kan vardı göğsünün üstünde
Alnını toprağa koydu, toprak Kan oldu
Yattı toprağın üstünde kırk günlükken yattığı gibi
Tuttu toprağı, kırk günlükken tuttuğu gibi
Mehmet Şehit oldu. Mehmet Toprak oldu
Toprağa renk oldu, bitki oldu, yaprak oldu
Bayrağa kırmızı oldu
Gelin kızın halısına boya oldu, desen oldu
Koyuna, kuzuya çimen oldu, yün oldu, iplik oldu
Ustanın elinde çanak oldu, çömlek oldu
Aşığın dilinde türkü oldu
İki yüz elli bin Mehmet Şehit oldu
İki yüz elli bin Mehmet Toprak oldu
Toprak bize vatan oldu
Fikret Tunç – Mart 2004
Seramik Öğretmeni
Çanakkale